Alweer een weekje verder.
Ik leef momenteel op een achtbaan van gevoelens en pijn.
Het is niet gemakkelijk om vrede te nemen met de geplande ingreep! Vooral omdat er geen 100% zekerheid is dat die zenuw goed gaat herstellen en hopelijk verlegt het probleem zich niet met verloop van tijd naar hoger op! Beangstigend.
De laatste weken zijn ook geen leven, dus daaraan hou ik me vast!
In het huishouden kan ik amper nog iets doen.
Opstaan, eten, wassen en aankleden nemen nu een uur in beslag niet te doen!
Als ik geluk heb kan ik soms wat zitten, wat rond strompelen en ik vermoed dat ik 70% van de dag neer lig, dan is de pijn het dragelijkst.
M'n maag begint ook stilaan last te hebben van de vele pijnstillers, ondanks de maagbeschermer.
Gelukkig hebben we familiehulp die twee voormiddagen in de week komt, is een hele grote hulp.
Tja m'n rug is al sinds kindsaf een heel teer punt geweest en zal dat altijd blijven.
Een feit is dat ik nu al heel veel tips door geef aan de kindjes hoe ze ergonomisch bepaalde 'werkjes' moeten aanpakken. Jong geleerd ...
Op de roetsjbaan levende Isabelle
Oh jee Isabelle !! Ik heb zopas je hele verhaal gelezen over hoe je de laatste tijd aan het afzien bent met je hernia !!! Het klinkt verschrikkelijk en ik wou dus absoluut dit berichtje sturen om je wat goede moed in te spreken !! Ik hoop uit de grond van m'n hart dat de geplande operatie vlotjes zal verlopen en dat je er vlug van zult herstellen ! Ik duim voor je dat je daarna terug pijnloos door het leven zult kunnen ! Dikke knuf en heel veel liefs, Connie
BeantwoordenVerwijderenmerci lief van je
BeantwoordenVerwijderen